ข่าวสาร & มุมมอง

ชุมชนข่าวภูเก็ต
โดย เอมี่ ไบรอันท์

อาทิตย์ 1 กันยายน 2019, 10:00AM

​

เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 1989 ผู้หญิงเจ็ดคนนำโดย Jill Crampton ชาวต่างชาติชาวออสเตรเลียได้รวมตัวกันเพื่อพบปะสังสรรค์ครั้งแรกของ Phuket International Women's Club (PIWC) ซึ่งเป็นงานสังสรรค์แบบไม่เป็นทางการที่จัดขึ้นระหว่างรับประทานอาหารกลางวันแบบเรียบง่าย

​

พวกเขารู้เพียงเล็กน้อยว่าพวกเขากำลังวางรากฐานสำหรับองค์กรการกุศลที่เก่าแก่ที่สุดของเกาะ – กองกำลังร่วมที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตเยาวชนไทยหลายพันคนผ่านโครงการทุนการศึกษาและยังคงสั่นคลอนในสามทศวรรษต่อมา

​

PIWC ดำรงอยู่อย่างยืนยงในภูเก็ต แม้ว่าชีวิตในต่างแดนจะดำเนินไปชั่วครู่ก็ตาม กาแฟ 'พบปะและทักทาย' ตอนเช้าช่วยให้ผู้มาใหม่ตั้งถิ่นฐาน กลุ่มทางสังคม เช่น การทำสวน ไพ่นกกระจอก กอล์ฟ และสะพาน เป็นต้น ช่วยให้ผู้อยู่อาศัยระยะยาวมีโอกาสที่จะสร้างมิตรภาพและงานอดิเรกที่มีความหมาย และการระดมทุนประจำปีนำชุมชนจำนวนมากมารวมกันในนามของการกุศล

​

คุณอาจได้ยิน PIWC ระบุว่า 'สุภาพสตรีที่รับประทานอาหารกลางวัน' แต่สิ่งนี้พลาดจุดประสงค์ไปโดยสิ้นเชิง สโมสรให้ความสำคัญกับการตอบแทนคืนสู่ภูเก็ตอย่างมั่นคง  สมาชิกของ PIWC สะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายของเกาะโดยรวม ในบรรดาสมาชิก 130 คน มีตัวแทน 28 ประเทศในหกทวีป สุภาพสตรีจากประเทศไทย ลักเซมเบิร์ก ฮ่องกง ฝรั่งเศส สหรัฐอเมริกา โปแลนด์ นิวซีแลนด์ สหราชอาณาจักร และอื่นๆ ล้วนพบ PIWC ที่ไหนสักแห่งตลอดการเดินทางของพวกเขา

​

ซู อานูลฟี จากสหราชอาณาจักร ไปดื่มกาแฟที่ PIWC ในตอนเช้าที่โรงแรมรอยัล ภูเก็ต ซิตี้ ในปี 2545 ไม่นานหลังจากย้ายมาที่เกาะแห่งนี้และเห็นโฆษณาในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ลินดา คัมมิง ประธานาธิบดีในขณะนั้นและเพื่อนสมาชิกต่างอ้าแขนต้อนรับเธอ และเธอก็ไม่มองย้อนกลับไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

“การเข้าร่วม PIWC หล่อหลอมชีวิตของฉันที่นี่ ฉันได้สร้างมิตรภาพที่ยั่งยืนกับผู้หญิงทุกเชื้อชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาชิกชาวไทยของเรา เนื่องจากบางครั้งการใช้ชีวิตที่นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย และความช่วยเหลือของพวกเขาในการทำความเข้าใจวิถีไทยก็มีค่ามาก” เธออธิบาย “ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับภูเก็ตมากกว่าที่ฉันคิดว่าจะทำอย่างอื่นและได้เยี่ยมชมสถานที่ต่างๆ รอบเกาะ”

​

นอกเหนือจากมิตรภาพแล้ว ความเป็นสังคมของ PIWC ที่สะท้อนให้เห็นในโครงการมอบทุนการศึกษาก็มีความสำคัญต่อซูเช่นกัน ซึ่งดูแลโครงการนี้ในตำแหน่งรองประธาน ประธาน และเหรัญญิก

“เมื่อเราสัมภาษณ์ผู้สมัครทุนของเราในช่วงต้นปีการศึกษา มันเป็นเรื่องที่ต่ำต้อยมาก ดิฉันรู้สึกขอบคุณวิภาและสาวๆ อย่างยิ่งที่ได้วางระบบนี้ขึ้น ซึ่งเราทราบดีว่าทุกบาทที่ระดมได้จะตกเป็นของนักเรียน” เธอกล่าว “ตอนนี้นักเรียนทำได้ดีในวิชาชีพ และฉันภูมิใจมากที่ได้มีส่วนร่วม”

​

เช่นเดียวกับซู จุรีวัลย์ สมัลเดอร์-วงศ์พรม สมาชิกสมาคม PIWC ชาวไทยตั้งแต่ปี 2551 ดำรงตำแหน่งประธานสโมสรและคณะกรรมการทุนการศึกษา และให้ความสำคัญกับเวลาของเธอที่มีปฏิสัมพันธ์กับเด็กและครูในท้องถิ่นในกระบวนการนี้

“ฉันภูมิใจในฐานะคนไทยที่เห็นว่านักเรียนที่ยากจนของเราได้รับความช่วยเหลือทางการเงินจากชุมชนชาวต่างชาติ” เธออธิบาย “ฉันดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเพราะฉันอยู่ในฐานะที่จะสนุกไปกับกิจกรรมและช่วยเหลือผู้คนในเวลาเดียวกัน”

​

จุรีวัลย์มาเพื่อฟังเรื่อง PIWC ผ่านเพื่อนบ้านและเข้าร่วมอย่างรวดเร็ว หลังจากใช้เวลา 26 ปีในฐานะชาวต่างชาติในเนเธอร์แลนด์และเป็นสมาชิกของ International Women's Contact กรุงเฮก เธอทราบดีว่าสโมสรดังกล่าวช่วยให้ผู้มาใหม่เข้าสู่ชุมชนท้องถิ่นได้อย่างไร ในไม่ช้าเธอก็ได้ก่อตั้งชมรมทำสวนของ PIWC ซึ่งรวบรวมบรรดาสาว ๆ ที่มีความหลงใหลในพืชพันธุ์เขตร้อนของเกาะและยังคงผลิบานทุกครั้งที่มีการพบปะ

​

“ช่วงเวลา PIWC ที่ฉันชอบที่สุดคือการอยู่กับเพื่อนต่างเชื้อชาติ ความคิด และวิธีคิดที่แตกต่างกัน คุณไม่มีวันแก่เกินไปที่จะเรียนรู้เมื่อคุณเปิดใจ” เธอกล่าว “มีเรื่องตลกเกี่ยวกับความแตกต่างของเราอยู่เสมอ และนั่นคือเสน่ห์ของสโมสร ฉันไม่สามารถคิดถึงชีวิตของฉันโดยปราศจากมัน ลองนึกภาพโลกแบบนี้ไม่มีอคติ!”

​

ความหลากหลายของ PIWC เป็นสิ่งที่ Missy Devlin ชาวต่างชาติชาวอเมริกันเดินทางเป็นอย่างดี

“ฉันรักผู้หญิงที่ฉันพบในมื้อเที่ยงมื้อแรก สดใส เป็นสากล น่าสนใจ...และที่สำคัญคือสนุกสุดๆ เพื่อน PIWC ของฉันยอดเยี่ยมมากในการช่วยให้ฉันปรับตัวและรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของภูเก็ต” เธออธิบาย

​

แม้จะค่อนข้างใหม่สำหรับ PIWC เมื่อเข้าร่วมเมื่อ 18 เดือนที่แล้ว Missy ได้พิสูจน์ตัวเองในฐานะสมาชิกที่มีชีวิตชีวาของคณะกรรมการของสโมสร โดยทำงานด้านการตลาด โซเชียลมีเดีย และโครงการทุนการศึกษา  เธอจึงไม่ใช่คนแปลกหน้าที่จะสละเวลาในลักษณะนี้ โดยได้ดำรงตำแหน่งผู้นำในจูเนียร์ลีกแห่งซีแอตเทิล และดำรงตำแหน่งเป็นคณะกรรมการของซีแอตเทิลซิมโฟนี เธอยืนยันว่า PIWC นั้นมีความเป็นมืออาชีพเหมือนกับองค์กรในอดีต โดยมีโบนัสเพิ่มเติมที่ให้ความผ่อนคลาย เป็นส่วนตัว และมีใจที่มากกว่า

​

“จุดประสงค์ของเราคือการหาเงินเพื่อเป็นทุนการศึกษา เราลงมือปฏิบัติจริงในการประชุมและฝึกสอนนักเรียน” เธอกล่าว “ในทางกลับกัน นักเรียนของเรามักจะสนับสนุนกิจกรรมของเราด้วยเวลาและเงิน แม้ว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จ แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว พวกเขาเป็นผู้มีรายได้เพียงรายเดียวให้กับครอบครัว ดังนั้นการมอบให้แก่กองทุนการศึกษาของเราจึงเป็นคำกล่าวที่สำคัญ คุณทราบดีว่าองค์กรกำลังดำเนินการอยู่เมื่อผู้รับตอบแทน”

​

ความสำเร็จผ่านทุนการศึกษา

​

Missy เน้นย้ำว่า PIWC วัดความสำเร็จด้วยโครงการมอบทุนการศึกษาสำหรับนักเรียนที่ด้อยโอกาส ซึ่งเข้าถึงแก่นแท้ของสโลแกน "Friends with Purpose" ของสโมสร

เป็นการยากที่จะระบุว่าโปรแกรมก่อตั้งขึ้นเมื่อใดในประวัติศาสตร์ของสโมสร แต่เริ่มได้รับแรงผลักดันและความสนใจหลังจากสึนามิในปี 2547 และได้เห็นนักเรียนกว่า 1,200 คนผ่านโรงเรียนและ/หรือมหาวิทยาลัย/วิทยาลัย และประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน แพทย์ พยาบาล สัตวแพทย์ เจ้าหน้าที่การตลาด ครู นักออกแบบกราฟิก เจ้าของโรงแรม นักบัญชี วิศวกร นักแปล มัคคุเทศก์ เลขานุการ ผู้ช่วยส่วนตัว และอื่นๆ

​

หัวหน้าโครงการคือ วิภา ตันมานาตรากุล กรรมการทุนการศึกษา วิภาสำเร็จการศึกษาจากโครงการ American Field Service รู้ดีว่าทุนการศึกษาด้านพลังการเปลี่ยนแปลงมีต่อผู้รับ  คณะกรรมการจะสัมภาษณ์นักเรียนที่ได้รับการคัดเลือกจากครู ที่ปรึกษา และที่ปรึกษาในโรงเรียนทั่วภูเก็ต – การติดต่อที่สร้างขึ้นอย่างระมัดระวังตลอดหลายปีที่ผ่านมา – และเลือกนักเรียนที่มีคุณสมบัติตามความจำเป็นทางเศรษฐกิจและศักยภาพสำหรับความสำเร็จทางวิชาการ เมื่อได้รับเลือกแล้ว เงินทุนจะถูกจัดสรรเพื่อครอบคลุมหลักสูตรการศึกษาของนักเรียน – กองทุนที่รวบรวมจากกิจกรรม ค่าสมาชิก และการบริจาคจากผู้มีพระคุณ

มันไม่จบแค่นั้น คณะกรรมการทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อติดตามความคืบหน้าของนักเรียนทุกคน ก้าวเข้ามาและให้การสนับสนุนเป็นพิเศษหากพวกเขาลังเลใจ กล่องข้อความของวิภาเป็นผลสอบที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง และไลน์ของเธอก็เต็มไปด้วยข้อความจากนักเรียนที่ซาบซึ้ง เธอจัดการกับมันทั้งหมดด้วยความดื้อรั้นที่เงียบสงบและน่าชื่นชม

​

ในการแสดงความขอบคุณอย่างอบอุ่นใจและเป็นวัฏจักร เป็นที่รู้กันว่าอดีตนักเรียนจะบริจาคเวลาโดยการช่วยเหลือที่งาน PIWC และแม้แต่บริจาคเงินกลับเข้ากองทุนทุนการศึกษา นักเรียนที่มีความคิดเช่นนี้สามคนคือ ธีรวรพงศ์ สุรฤทธิ์, สิธัชชา วงษ์คม และสุทธิพันธ์ หันยัง ดังภาพด้านบน

​

ธีรวรพงศ์ได้รับการสนับสนุนจาก PIWC ตั้งแต่เขาอายุ 12 ขวบ คณะกรรมการได้เห็นรายงานของครูซึ่งบรรยายถึงสภาพความเป็นอยู่ที่ยากลำบากของเขา จึงเสนอทุนการศึกษา 'ต่อเนื่อง' ให้เขาเพื่อดูแลเขาในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายและมหาวิทยาลัย

“พ่อของฉันเคยมีโรงรถเป็นของตัวเอง แต่เมื่อสุขภาพทรุดโทรม เขาจึงต้องมาเป็นลูกจ้างของโรงรถแทน” ธีรวรพงศ์อธิบาย น้องสาวของฉันเป็นดาวน์ซินโดรมและแม่ของฉันต้องใช้เวลาทั้งหมดเพื่อดูแลเธอ”

ธีรวรพงศ์ อายุ 21 ปี กำลังเรียนปีสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต (PRU) กำลังศึกษาด้านนวัตกรรมการออกแบบ แม้ว่าเขาจะต้องลาออกจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เพื่อดูแลพ่อของเขาที่ภูเก็ต แต่เขายังคงซาบซึ้งกับโอกาสที่ PIWC และ PRU มอบให้เขา และเขาระลึกถึงไฮไลท์พิเศษบางอย่างด้วยความยินดีแบบเด็กๆ

“ในปีที่สองของการเรียน รุ่นพี่คนหนึ่งแนะนำให้ฉันรู้จักกับงาน Anime Festival Asia ที่กัวลาลัมเปอร์ และฉันก็สามารถขายงานออกแบบของตัวเองได้เป็นครั้งแรก ฉันยังได้พบปะและแบ่งปันแนวคิดกับฮีโร่ด้านการออกแบบกราฟิกของฉันด้วย มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ."

​

จุดสูงสุดในอาชีพของสีธัชชา วงศ์คมมาถึงแล้วหนึ่งปีหลังจากที่เธอสำเร็จการศึกษาเป็นหมอ ความสำเร็จที่เธอยืนกรานว่าเธอจะไม่ประสบความสำเร็จหากไม่ได้รับการสนับสนุนจาก PIWC  “ฉันมีโอกาสบินไปโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น และนำเสนองานวิจัยเกี่ยวกับการใช้ยาที่ไม่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมสันทนาการ” เธออธิบาย พร้อมหันหลังให้แว่นของนักวิชาการ

​

สิธัชชามีความฝันที่จะเป็นหมอตั้งแต่อายุยังน้อย แต่หลังจากที่พ่อของเธอเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 12 ขวบ โดยทิ้งแม่ของเธอไว้เป็นคนหาเลี้ยงครอบครัวเพียงคนเดียวของครอบครัว ความฝันนั้นก็หลุดมือไป โชคดีที่ครูของเธอเลือกเธอเป็นคนที่ประสบความสำเร็จสูงและเสนอชื่อเธอให้เข้าชิงทุนการศึกษา PIWC ทุนการศึกษาหกปีซึ่งมอบให้กับเธอเมื่ออายุได้ 18 ปี ได้ชำระค่าเล่าเรียน ค่าหนังสือเรียนและอุปกรณ์วิทยาลัยการแพทย์ที่เรียกร้อง และสิทัตชาซึ่งตอนนี้อายุ 26 ปี ทำงานเป็นแพทย์ทั่วไปที่โรงพยาบาลป่าตอง

​

“ผลกระทบอย่างมากของทุนการศึกษาคือการทำให้ฉันมีแรงจูงใจในการเรียนรู้มากขึ้น” เธอกล่าว “ฉันต้องได้คะแนนดีและผลสอบดีๆ อยู่เรื่อยๆ ฉันก็เลยไม่ทำให้ผิดหวังกับคนที่สนับสนุนฉันด้วยวิธีนี้”

​

สุทธิพันธ์ ฮั่นยัง ซึ่ง PIWC ได้ชี้แนะแนวทางการรักษาพยาบาลและทำงานเป็นพยาบาลในแผนกศัลยกรรมของโรงพยาบาลวชิระ สะท้อนความรู้สึกนี้

​

“มันเป็นแรงกดดันที่จูงใจให้ทำดีเพื่อเก็บเกรดไว้เพื่อที่ฉันจะได้รักษาการสนับสนุนไว้ได้ การศึกษาพยาบาลประกอบด้วยการเตรียมตัวและการสอบมากมาย ฉันต้องทำงานหนัก” เธออธิบาย

​

สุทธิพันธุ์อายุ 18 ปีเช่นกันเมื่อ PIWC ตกลงที่จะให้ทุนสนับสนุนการศึกษาสี่ปีของเธอ พ่อแม่ของเธอแยกทางกัน และแม่ของเธอก็ดูแลครอบครัวด้วยเงินเดือนที่ยืดเยื้อจากการขายขนมไทย ปัจจุบันอายุ 24 ปี สุทธิพันธุ์เป็นพนักงานประจำที่วชิระ แต่จุดเด่นในอาชีพการงานของเธอ นอกเหนือไปจากการนอนอย่างเต็มอิ่มหลังจากทำงานกะดึกมาหลายรอบแล้ว ยังเกิดขึ้นที่โรงพยาบาลของเธออีกด้วย

“ฉันมีความสุขมากที่ได้เป็นตัวแทนของโรงพยาบาลในการประชุมที่โรงพยาบาลรามาธิบดี [ในกรุงเทพฯ] เกี่ยวกับการดูแลบาดแผลหลังการผ่าตัด” เธอเล่าขณะเล่นกับสครับสีม่วงอ่อนของเธอในโรงพยาบาล “หลังจากนั้น ฉันได้รับการยืนยันว่าเป็นพยาบาลประจำของรัฐบาล”

​

ทุนการศึกษาเหล่านี้ไม่เพียงแต่ช่วยเหลือบุคคลที่โดดเด่นและสมควรได้รับเหล่านี้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงครอบครัวของพวกเขาด้วย ระลอกงานของ PIWC แผ่ขยายออกไปพร้อมกับทุนการศึกษาแต่ละทุน ขอให้พวกเขายังคงกระเพื่อมต่อไปอีก 30 ปี

​

หากคุณสนใจที่จะเข้าร่วม PIWC หรือต้องการบริจาคเพื่อโครงการทุนการศึกษา โปรดเยี่ยมชม  www.piwc-phuket.com  หรืออีเมล  info@piwc-phuket.com

​

​

​

​

​